– Vasiljević direktor firme čiji su vlasnik Stipančić i Krot
– Stipančić član UO off shore firme koja je vlasnik Farmalanda
– Međunarodna mreža firme za pranje novca za koju su se zainteresovale svjetske bezbjednosne agencije
BANJALUKA, ZAGREB, Hrvatski biznismeni Sandro Stipančić i Igor Krot koji su zbog sumnjivih finansijskih malverzacija uhapšeni zajedno sa Zdravkom Mamićem, su suvlasnici firme LBCL u Londonu u kojoj je direktor bio Dragan Vasiljević predsjednik Upravnog odbora govedarske farme „Farmland“ u Topoli.
„Firma do koje tok novca vodi je Legal Business Consultants Limited u vlasništvu Sandra Stipančića i Igora Krote (po 50%). Firma ima sjedište u Belizeu, s udjelom vlasništva u raznim konsultantskim firama. Jedna od njih je i LBCL sa sjedištem u Londonu, čiji je direktor od 1999. do 2001. godine bio i Dragan Vasiljević, koji istarsku ekipu povezuje i s mutnim poslovima Milorada Dodika, predsjednika Republike Srpske. Upravo su ovaj trag novca pratili novinari iz Bosne i Hercegovine okupljeni u Centru za istraživačko novinarstvo (CIN). Prilikom njihove istrage o dodjele povlaštenih investicionih kredita off shore firmama od strane Milorada Dodika došli su do Farmalanda, velike farme krava u Dodikovom rodnom mjestu na čijem čelu kao predsjednik Upravnog odbora sjedi upravo Vasiljević. Prema nalazima novinara CIN-a pravi vlasnici Farmalanda, po sistemu piramide, su rasuti po američkom kontinentu, dok na vrhu stoji Stipančićeva kompanija Tylney, koja se ugnijezdila na Floridi, uz podružnicu u Belizeu“, piše novinar sajta nogometplus.net. Tino Roso.
On navodi da su Stipančić i Krote duže vrijeme pod lupom raznih međunarodnih institucija zbog sumnjivog poslovanja i mogućih financijskih malverzacija.
„Upravo su njih dvojica vjerojatno i razlog zašto su se strane institucije, prije svega američki IRS, uključile u ovu istragu – naime sumnja se da su učestvovali u pranju novca. Samom brzinskom pretragom obojicu se može naći kao osnivače mnogih firmi u Ukrajini, Češkoj, Kanarskim otocima, Velikoj Britaniji i Sjedinjenim Državama. Sumnja se da sve te fiktivne firme služe da bi se transakcijama s jednog računa na drugi zagubio trag nelegalnog novca. Slične i iste kanale za pranje novca koriste, prema saznanjima stranih obavještajnih agencija, i svjetski poznati trgovci oružjem, što je dodatno dovelo do angažmana stranih bezbjednosnih službi“, navodi Roso.
Sandro Stipančić spominje se već 2010. godine kada je istraživan od strane ukrajinske vlade odnosno Ministarstva finansija. Oni su te godine provjeravali mutne poslove Yulie Timoshenko koja je preko Željka Granatira, konsultanta u mnogim poslovima s ukrajinskim organima vlade (2003. je bio član biračkog odbora za izbore ambasadora Hrvatske u Ukrajini), došli do Stipančića i Krota kao ključnih ljudi za koje sumnjaju da stoje iza kupovine 60 specijalizovanih vozila za Ministarstvo za vanredne situacije Ukrajine, piše nogometplus.
Stipančić je takođe uključen i u razne istrage o malverzacijama u Hrvatskoj, među najzvučnijima su poslovi s pokojnim urednikom Nacionala Pukanićem čije su zajedničke poslove istraživale institucije Hrvatske i Srbije, no nikada iste nisu priveli kraju.
„Ako se sumnje pokažu istinite razbijanje ovakvog off-shore lanca za pranje novca biti će veliki uspjeh domaćih i međunarodnih državnih institucija, a obitelj Mamić će od lokalnog problema postati i globalni što im sigurno neće olakšati sadašnju poziciju“, zaključuje novinar Roso.
CIN: Krediti za off-shore firme
Milioni konvertibilnih maraka kreditnog programa Republike Srpske (RS) osnovanog sa ciljem da omogući razvoj domaće privrede i otvaranje novih radnih mjesta, završili su kod stranih kompanija sa off-shore računima i imovinom koja postoji samo na papiru, pisao je CIN u tekstu objavljenom u avgustru 2009. godine.
Neki od najvećih kredita u iznosima do 5 miliona KM su odobreni kompanijama čiji vlasnici imaju jake političke veze, pokazala je analiza desetina od ukupno 2.140 kredita koje je do sada odobrila Investiciono-razvojna banka RS-a (IRB). U nekim slučajevima krediti su odobreni nekoliko dana nakon prijema zahtijeva.
Namjena kredita je različita, pravi vlasnici nekih od kompanija su skriveni od očiju javnosti ali ugovori imaju jednu zajedničku nit: Milorad Dodik, kao premijer, kontroliše odbor koji odobrava sve velike isplate.
Premijer je odobrio kredit od 3 miliona KM sinu Igoru, te kredit od 5 miliona KM banjalučkim novinama koje ga podržavaju usprkos istrazi koju državna policija vodi u vezi sa namještanjem građevinskih ugovora vrijednih 140 miliona KM.
Lepeza kreditiranih je široka: 3 miliona KM za farmu muznih krava u vlasništvu preduzeća sa bankovnim računima na Belizeu u Centralnoj Americi i fiktivnim kompanijama širom Sjedinjenih Američkih Država; 5 miliona KM preduzeću u vlasništvu Litvanske kompanije koja posluje preko karipskih centara za pranje novca a čiji je vlasnik ranije tužen za prevaru; te 3 miliona KM ugostiteljskoj firmi u vlasništvu porodice Dodikovog prijatelja čiji su bankovni računi zamrznuti još od 2003. godine odlukom Visokog predstavnika.
Dokumentacija koju su analizirali novinari Centra za istraživačko novinarstvo (CIN) iz Sarajeva pokazuje velike nepodudarnosti između svrhe kredita i onoga što je do sada ostvareno.
Stipančić član UO firme Tylney koja pravlja Farmalandom
U zaleđu Dodikovog porodičnog imanja u Gradiški nalazi se Farmaland, farma muznih krava. Farmaland je sjedište članova Elite Security, grupe nekadašnjih pripadnika vojnih i policijskih struktura RS-a bliske Dodiku, navodi se u podacima međunarodnih i domaćih istražitelja.
Direktor Farmalanda Hrvoje Capar izjavio je za CIN da su zaštitari prisutni kako bi ‘štitili farmu.’ Na farmi se nalazi 2.700 krava.
On je apsolutno odbio mogućnost da je zaštitarska firma prisutna na ovoj lokaciji kako bi zaštitila Dodika a takve navode je nazvao ‘neutemeljenim’.
Farmaland je dobila 3 miliona KM od IRB-a u januaru 2009. godine za kupovinu goveda i unaprjeđenje gazdinstva, navodi se u sažetku kreditnog zahtjeva koji je banka dostavila novinarima na uvid.
IRB je odbila dostaviti puni kreditni zahtjev novinarima CIN-a, uz objašnjenje da se radi o zaštićenim informacijama.
Iz poslovne dokumentacije vidljivo je da je vlasnik Farmalanda američka kompanija Farmland LLC koja djeluje sa adresa u američkim državama Wyoming, Delawar i Florida. U stvarnosti, adresa na kojoj je Farmland LLC registrovan u Wyomingu pripada jednoj advokatskoj firmi. Na osnovu podataka iz tamošnjeg registracionog biroa njen jedini direktor je britanska investiciona grupa Tylney Directors LTD.
Tylney Directors ima kancelarije u Belizeu i Kanarskim otocima, pokazuju podaci koji se nalaze u registracionom birou Floride. Navedena je adresa glavne kancelarije u Londonu ali ta kompanija nema ni telefonski broj niti web stranicu.
Na Floridi, Tylney rukovodi sa 10 kompanija koje uključuju i kompaniju za iznajmljivanje jahti, te proizvodnju maslinovog ulja a sve iz jedne male radnje United Parcels Service (UPS) u zabačenom kraju Orange City. Ukupno 27 firmi od kojih baš sve imaju vezu sa Hrvatskom kao svoje sjedište navode ovu istu adresu, pokazuju podaci sa Floride.
Dharmesh Amin, radnik UPS-a, kaže da na ovu adresu stiže samo pošta i da je ne koristi niti jedna druga kompanija osim njihove. Poreski procjenitelj iz ovog mjesta kaže da navedene kompanija nikada nisu dobile dozvolu za rad, odnosno, da se to nisu legalno registrovane firme.
Jedini član upravnog odbora Tynleya je Sandro Stipančić iz Hrvatske koga CIN nije uspio kontaktirati.
Capar, direktor banjalučkog Farmalanda, navodi da je ovu firmu prije nekoliko godina kupila američka firma ‘majka’ za 10.000 KM, te preuzela otplaćivanje njenih dugova koji su dostizali 10 miliona KM. On dodaje da vlada ne čini dovoljno da bi pomogla farmerima.
‘Postoje problemi sa državom što se tiče podsticaja…poljoprivreda bez podsticaja ne funkcionira’, objašnjava Capar. (CIN Objavljeno: 14.8.2009. godine)
CAPITAL
Komentariši