BEOGRAD, Srbijagas će preuzeti većinsko vlasništvo u fabrici stakla iz Paraćina na osnovu njenih dugova Srbijagasu, a uskoro i u Azotari i MSK iz Kikinde.
Srbijagas će dugovanja pretvoriti u kapital paraćinske fabrike i tako postati njen većinski vlasnik. Kako se saznaje, ovih dana bi sličan potez mogao da bude učinjen i kada su u pitanju dugovi pančevačke Azotare ili Metanolsko-sirćetnog kombinata iz Kikinde.
Fabrika stakla privatizovana je prije dvije godine, a investicije na koje se bugarska kompanija Rubin obavezala ugovorom nisu ispunjene, kako je objasnio generalni direktor Aleksandar Đukić, zbog ekonomske krize.
Fabrika stakla u Paraćinu tako ostaje bez sredstava da plati nagomilana dugovanja, među kojima je najveće prema Srbijagasu.
Pregovori fabrike i Srbijagasa traju već dva mjeseca, kaže Đukić i postignut je dogovor koji će omogućiti da jedina fabrika stakla u Srbiji nastavi da radi.
“Neki zajednički interes svih učesnika u ovom poslu je da opstane fabrika, da ostanu radna mjesta stanovnika Paraćina, da Srbijagas naplati svoj dug, a da država dobije urednu kompaniju koja će redovno da izmiruje sve svoje obaveze”, kaže Đukić.
Zbog značaja ove fabrike za privredu Srbije, država je odlučila da joj preko svog javnog preduzeća priskoči u pomoć, objašnjava državni sekretar u Ministarstvu ekonomije Dejan Jovanović.
“U slučaju da staklara ne radi, ti proizvodi morali bi da se uvoze i riječ je o vrijednosti između 30 i 40 miliona evra proizvodnje na godišnjem nivou. Takođe, važna stvar je da ima 1.800 zaposlenih i u vrijeme svjetske finansijske krize veoma je važno očuvati radna mjesta. Cijena gasa je prilično visoka za Staklaru i alternativa bi bila da dođe do obustavljanja proizvodnje”, objašnjava on.
Dogovor je, takođe, da dosadašnji većinski vlasnik, bugarski Rubin, može u budućnosti od Srbijagasa da otkupi vlasništvo.
S druge strane, interes Srbijagasa da dugove pretvori u vlasništvo paraćinske fabrike je jednostavan, kaže direktor tog javnog preduzeća Dušan Bajatović.
On kaže da ovaj potez s jedne strane štiti kapital Srbijagasa, a sa druge strane ima socijalnu komponentu koju, prema njegovim rječima, jedno javno preduzeće treba da ima. B92
