BANJALUKA, BiH posjeduje veliko bogatstvo gljivama, koje s lakoćom mogu biti plasirane na izvozna tržišta, ali u zemlji ne postoji dovoljan broj kooperanata ni firmi koje bi se bavile ovim poslom kako bi ovaj prirodni potencijal u većoj mjeri bio iskorišten.
Iz domaćih preduzeća koja se bave otkupom i pakovanjem gljiva ističu da svake godine bilježe rast prihoda, te da, iako svake godine povećavaju proizvodne kapacitete, ne mogu da izađu u susret konstantno rastućim potrebama stranih tržišta.
Milan Zorić, direktor prnjavorskog preduzeća “Mašrum”, istakao je da je ova firma 99 odsto izvozno orijentisana, a gljive koje otkupljuje plasira najvećim dijelom u Italiju, nakon koje slijede Austrija, Švajcarska, Njemačka, Švedska i Holandija.
“Evropske zemlje imaju daleko veću kulturu ishrane gljivama od nas, te mi dobijamo velike zahtjeve, koje veoma teško možemo da ispoštujemo”, kaže Zorić.
Prema njegovim riječima, samonikle gljive su deficitaran artikl na tržišu jer se ne mogu uzgajati, te se nikad ne zna koliko će ih se pojaviti na evropskom tržištu.
“Upravo zbog toga u Evropi kotiraju kao veoma cijenjena i tražena roba”, rekao je Zorić.
On je objasnio da njegova kompanija radi otkup četiri vrste komercijalnih gljiva: smrčak, lisičarka, vrganj i crna truba, te da su za devet godina koliko posluju uspjeli da naprave mrežu od 300 kooperanata.
Iz firme “Bašo” iz Velike Kladuše, koja se već godinama uspješno bavi otkupom vrganja, lisičarke, crne tube i smrčka, istakli su da oko 95 odsto otkupa plasiraju na inostrana tržišta.
“Najviše radimo za italijansko, njemačko i francusko tržište, a potražnja kompanija iz ovih zemalja je daleko veća u odnosu na ono što možemo da ponudimo”, rekao je Rasim Bektašević, predstavnik te firme.
On je istakao da firma posluje već 13 godina, te da njeno poslovanje iz godine u godinu bilježi konstantan rast.
“Ovo je unosan posao i za berače i za firme koje se bave doradom i plasmanom gljiva. Radi se o poslu s velikom perspektivom”, rekao je Bektašević. Nezavisne novine
